2022

2022 Was een jaar waarin we prachtig en droog weer kenden. In tegenstelling tot het zeer natte 2021 moesten we dit jaar onze hogedrukreinigers quasi nooit boven halen na onze ritten. Toch werden we dit jaar niet gespaard van de nodige pech: Willy miste ei zo na de seizoensstart door een ziekenhuisopname door longembolen. Tijdens de rit op de kasseien van Roubaix maakte Luc hard kennis met het heroïsche parcours, waardoor enkele van zijn ribben het moesten ontgelden. Ons nieuw lid, gewezen profrenner Patrick, deed hier in het najaar nog een schepje bij en brak onder andere zijn kaakbeen in combinatie met een zware hersenschudding tijdens een toertocht. Frans wou op zijn beurt ook een vermelding bij het familienieuws in de schakel, en viel op het nieuwe bikepark in Londerzeel waarbij hij zijn schouder luxeerde. Philip, steeds bezig met het uitbreiden van zijn kennis met het oog op de jaarlijkse KWBkwis, sloot het seizoen af door tijdens een toertocht een de samenstelling van kasseistenen van iets te nabij te willen bestuderen met een dubbele sleutelbeenbreuk en enkele gebroken ribben tot gevolg.

Dan misschien toch maar liever een beetje meer regen, maar minder valpartijen volgend jaar?

Willy, die verbazend snel recupereerde van zijn toch wel ernstige ziekte, etaleerde ook dit jaar weer een indrukwekkend vormpeil. Op zijn gezegende leeftijd begint de snedigheid stilaan afgebot te raken, maar zijn conditie en (wils)kracht zijn nog ronduit indrukwekkend te noemen. Op de langere en zwaardere stroken kan hij de jeugd nog flink pijn doen. Robby, die vorig jaar als nieuwkomer al mooie dingen liet zien, bevestigde dit jaar dubbel en dik en was niet weg te denken uit de top-2 tijdens de sprints. Elke finale die hij mee betwistte eindigde hij op de eerste of tweede plaats.

Dit jaar verwelkomden wij ook Patrick in ons KWB-midden, en die liet zich zeker niet onopgemerkt! Op de vlakke stroken kende hij dit jaar zijn gelijke niet. Ik herinner mij nog een rit waarbij we afkwamen langs Leirekensroute: tegen ruim 40 km/u zette hij zich op kop en werden we één voor één uit het wiel geknald, op Philip en Robby na. De statistieken van Robby in de finale waren al indrukwekkend, maar Patrick doet hier zelfs nog en stapje bovenop: Op 7 gereden finales mocht hij 6 keer zegevieren en werd hij slechts 1 maal geklopt door Robby. Hij mag zich dit jaar zegekoning noemen. Yvan de verschrikkelijke werkte zelfs af aan 100%! Twee finales gereden, twee keer gewonnen... Helaas hebben we geen rechtstreekse duels gezien tussen Robby, Yvan en Patrick. Wat wel opvallend is: tijdens onze jaarlijkse tijdrit trok Willy het laken naar zich toe, en dit voor de eerste keer sinds 2016 toen we de tijdrit voor de eerste keer organiseerden. Met een tijd van 06’53” doet hij zowaar 18 seconden beter dan zijn vorige besttijd. Dankzij zijn regelmatigheid (5 overwinningen, 5 tweede plaatsen en 6 derde plaatsen) eindigt Willy terecht op plaats 1, gevolgd door Patrick en Johannes.

Wat het algemene klassement betreft, mag Willy voor het tweede jaar op rij de trofee mee naar huis nemen. Van de 38 geplande ritten, mistte hij er slechts 3. De gemotiveerde Jurgen, elk jaar een geduchte titelkandidaat, eindigt ook dit jaar op de tweede plaats met 6 gemiste ritten. Met Johannes op de derde plaats krijgen we een exacte kopie van het podium van vorig jaar. In totaal hebben 15 verschillende personen met ons meegereden dit jaar – het hoogste aantal tot hiertoe. Gemiddeld waren we elke rit met 5 personen, met een maximum van 9 deelnemers.

Bedankt aan alle deelnemers om van 2022 een geslaagd mountainbikeseizoen te maken!

Voor diegenen die nog niet hebben meegereden: niet twijfelen, gewoon doen!